طراحی داخلی به مجموعه فعالیتهایی می گویند که یک طراح برای ایجاد فضاهای موثرتر و کاربردی تر در ساختمان انجام می دهد. برای انجام این فعالیتها طراح باید از مهارتهایی مانند رنگ شناسی، نورپردازی، مسائل ایمنی ساختمان، نوع و چیدمان لوازم منزل و نیز تجربیات دیگر برخوردار باشد. این رشته با توجه به بازار کار و آینده ی شغلی روشن طرفداران زیادی دارد.

طراحی داخلی خود دارای گسترگی زیادی است. از اوایل قرن بیستم که این رشته به سمت تخصصی شدن پیش رفت سبکهای زیادی ظهور و رشد پیدا کرده اند. سبک های طراحی داخلی با گذشت زمان نسبت به رفتار مردم و موقعیت محلی آنها شکل گرفتند. برخی سبکها ریشه در آداب و فرهنگ گذشتگان دارند و برخی ریشه در نوع رفتار و سبک زندگی که ما در این مطلب به بررسی سبکهای مختلف طراحی داخلی بر اساس کشورها می پردازیم.

همچنین قبل از مطالعه این مقاله از مجله میعاد تایم، شما‌ می‌توانید به مقالات پیشنهادی که در ادامه معرفی می‌کنیم دسترسی داشته و از نکاتشان بهره مند شوید.

 سبک های مختلف در طراحی داخلی

مهم ترین اصول طراحی داخلی برای علاقمندان

چرا طراحی داخلی مهم است و چگونه می تواند زندگی شما را بهبود بخشد؟

سبک های مختلف در طراحی داخلی بر اساس کشورها

ژاپنی:

در این سبک فریم اصلی به صورت مربع است. ساده بودن، تمیزی، کمترین جزییات و نیز وجود عناصر منحصر به فردی مانند کف پوش های حصیری که به تاتامی مت معروف است، درهای کشویی، میزهای کوتاه و صندلی، گلدان های بنسای، و نیز اتاق های آلاچیق مانند که همه از تاتامی مت پوشیده شده اند از ویژگی های این سبک است.

چینی:

استفاده از عناصری که در طبیعت وجود دارد در این سبک بسیار بارز است. رنگهای مشکی، طلایی، زرد و قرمز در این سبک بر دیگر رنگها غالب هستند. اصول فنگ شویی که همانا برقراری اعتدال میان انرژیهای آب، آتش، خاک، چوب و فلز می باشد در این سبک باید رعایت گردد. از اصول دیگر این سبک سادگی، منظم بودن و پرهیز از انباشتگی در محیط است. گیاه بامبو عنصر جدا ناشدنی از سبک چینی است که هر 5 اصل فنگ شویی را وارد خانه می کند.

اسکاندیناوی:

مردم شمال اروپا برای دیزاین داخلی منازل خود از مبلمان های ساده، پالت های سفید و نیز لوازمی با ترکیب چوب و پلاستیک های روشن و استیل، کف پوش های تکه ای و لوازم جانبی و دکوری بسایر کم استفاده می کردند که به سبک اسکاندیناوی معروف شد. این سبک تقریبا به سبک مینیمال نزدیک است.

مراکشی:

عناصر اصلی در این سبک ظروف های رنگی، کاشی، فرش، آثار فلزی، مبلمانهای چوبی منبت کاری شده، حیاطهای اندرونی، سایه بان های بالای تخت و رنگهای غالب این سبک آبی فیروزه ای، سفید و سبز هستند.

فرانسوی:

سبک فرانسوی در واقع ترکیب سبکهای روستایی و سلطنتی است. در این سبک وجود کمد یا گنجه های حکاکی و منبت کاری شده مانند آرموار از عناصر دائمی می باشد که به خوبی در اتاق های منزل با وسایل دیگر ترکیب می شود. رنگ های عالب در این سبک آبی، طلایی، سبز و قرمر هستند که بیشتر برای رنگ آمیزی طرح های گل و برگ در قاب آیینه ها و صندلی چوبی استفاده می گردد.

سوئدی:

این سبک به دلیل استفاده از نور و روشنایی و رنگ های گرم به سبک اسکاندیناوی شباهت دارد. رنگ های روشن مانند سفید و آبی از رنگ های غالب این سبک هستند. لوازم منزل و فضاهای داخلی و کف پوش به دلیل روزهای کوتاه و غروب های زودهنگام همگی از رنگ های روشن و کمرنگ استفاده شده اند تا روشنایی را وارد خانه ها کنند. وجود چیزهای کمرنگ، روشن، پر زرق و برق و پرجلوه در دکوری های یک منزل با طراحی داخلی سوئدی معروف است.

ایرانی:

ستونهای بلند، طراحی های دقیق و مناسب، رعایت مسائل فنی و علمی، ایوانهای بزرگ که هریک در عین سادگی معرف شکوه ایرانی در طراحی داخلی می باشند.

ایران باستان:

در سبک ایران باستان، سنگ های مرمر برای دیوارها، حکاکی و منبت، تندیس های هخامنشی به چشم می خورد. رنگ های غالب در این سبم رنگ های خنثی مانند سفید و کرم در کنار رنگهای آبی ارغوانی و زرشکی می باشد. سرستون های شیر و دربهای سنگین و ستون های بلند همگی از ویژگی های این سبک با شکوه می باشد. عناصر و شکلهای گوشه دار در این سبک بسیار استفاده می شود.

خاورمیانه:

این سبک در واقع به سبک سنتی بسیار نزدیک است و فرش و گلیم در ان حرف اول میزند. نقش های سنتی و اسلامی و رنگهای گرم و تند از اجزای این سبک هستند. از عناصر این سبک میتوان تخت و بالش های کوچک با طرح سنتی و نقش لنگ و گلیم را نام برد.

مصری:

در این سبک اولین چیزی که به چشم میخورد طاقچه هایی پر از اشیا تزیینی و مجسمه و لوازم دکوری است. ستون های کوتاه و حجیم و منقوش، پنجره های چوبی و مشبک، نقاشی های روی پاپیروس، نقش های کنده شده روی دیوا از عناصر این سبک هستند.

هندی:

غالبترین عنصر در این سبک استفاده از رنگهای گرم مانند زرد و نارنجی و قرمر است. وجو معبد کوچکی که به مندیر معروف است از عناصر جدا ناشدنی در خانه های هندی است که معمولا در جایی غیر از اتاق خواب قرار می دهند. تزییناتی مانند قلیان، شطرنج، پارچه های سوزن دوزی شده ظریف و نقوش شیوا از خصوصیات این سبک محسوب می شوند.

رومی باستان:

استفاده از سردیس به جای مجسمه کامل برای اولین بار در این سبک ظهور کرد. از عناصر و خصوصیات این سبک میتوان به طاق های نیم دایره ای شکل، نصب موزاییک بر روی دیوار، آب نماهای بزرگ، سونا و استخر و نیز کاغذ دیواری اشاره کرد. وجه تمایز بین مردم عامه و منزل اشراف استفاده اشراف از صحنه های جنگ آن زمان مانند گلادیاتور به صورت قطعات موزاییک بوده است.

یونان باستان:

این سبک بر تقارن و تعادل بسار تاکید دارد. رنگ های غالب در این سبک سفید و آبی هستند. در طراحی داخلی بیشتر از مصالحی مانند آهک و مرمر سفید استفاده می کنند. فرم های سنتوری بالای ساختمان از بارزترین خصوصیات این سبک به شمار می آید.

انگلیسی:

سبک انگلیسی دارای گستردگی زیادی است. این سبک به سبکهای متفاوتی تقسیم می شود که هریک با نام ملکه ها و اشراف زاده ها طبقه بندی شده است که در زیر به نام ها و خصوصیات بارز آن اشاره میکنیم :

•  سبک ویلیام مری (چوبهای انحنا دار شکل های S , C)
• سبک کویین آن (پایه های کابریولی و قوس دار S)
• سبک جورجین (استفاده از روکش چوب پارچه کوبی، کاغذ دیواری، چوب های ماهاگونی، اقاقیا)
• سبک چندیل ( پایه های کبدیولی داشتند که به پنجه یک گربه میان با توپی که گرفته بود ختم می شود)
• هپل وایت (صندلی با پشتی سپری یا قلبی شکل)
• شرایتون (پایه استوانه شیاردار یا مارپیچ)
• سبک بیرر میر ( مدال ها با نقاشی پرتره)
• سبک باهاوس ( بکارگیری فلز در قاب صندلی و مبلمان) 

نکات پایانی و تکمیلی

در این مقاله در مورد سبک های مختلف طراحی داخلی اطلاعاتی ارائه دادیم. سبک های مختلف طراحی داخلی بر اساس کشور‌ها را بررسی کرده و هر کدام را با جزییات توضیح دادیم. امیدوارم این مقاله برای شما مفید واقع شود.