بسیاری از ما از دوران کودکی علاقه زیادی به تغییر وسایل خانه داشته ایم. جابجایی مبلها، تلویزیون، تخت خواب و وسایل و لوازم دیگر. این تغییرات در خانه و اضافه کردن لوازمهای جدید و تغییر رنگها، توام با یک احساس خوب و لذت وصف نشدنی برای ما بود.
انتخاب یک محل برای گذاشتن مبل معمولا با مشورت اعضای خانواده انجام میگرفت و در این انتخاب عوامل دیگری نقش نداشت و بیشتر میزان راحتی و یا دسترسی به سایر فضاهای خانه مورد اهمیت واقع میگردید. اما امروزه فضاهای داخلی خانه، کارایی آنها، جانمایی وسایل خانه و نیز استفاده از رنگها توسط شخص یا اشخاصی که تحصیلات مرتبط با آن دارند و دورههای عملی و حرفه ای را گذرانده اند، انجام میپذیرد.
در این مطلب با طراحی و طراحان داخلی و نیز تاریخچه و مبانی آن آشنا خواهیم شد.
طراحی داخلی یک شغل است. شغلی که در آن فرد مهارت طراحی و نوسازی فضای داخلی خانه و بیرونی را دارد.
به طور کل طراحی داخلی به مجموعه ای از فعالیتهای شخص یا اشخاصی میگویند که یک پروژهی نوسازی ساختمان یا قسمتی از آن را با استفاده از مهارتهایی مانند شناخت نوع و غلظت رنگ، آشنایی با فلسفه و تاثیرات رنگ ها، نوع چیدمان اشیاء، نوع طرحهای استفاده شده، نورگیر بودن قسمتهای مهم اتاق یا هال، جنس وسایل به کار برده شده و پارامترهای دیگر، با هدف استفادهی موثر و کاربردیتر و زیبایی، طراحی میکند.
مهم ترین اصول طراحی داخلی برای علاقمندان در این مقاله برای شما منتشر شده است.
طراحی داخلی حوزه وسیعی از دانش است که ضمن در نظر گرفتن سبک زندگی و فرهنگ ساکنان، فضای داخلی را کاربردی تر می کند. برای پیشبرد پروژه، طراحان داخلی نیاز به دسترسی به طیف وسیعی از اطلاعات دارند. مدیران پروژه، طراحان داخلی از موضوعات مختلفی آگاهی دارند که مفید و کاربردی است.
در مقابل، دکوراسیون صرفاً بر استفاده از وسایل و دکورهای امروزی و مدرن برای زیباسازی فضا متمرکز است. دکوراسیون خانه نیز ممکن است توسط یک طراح داخلی طراحی شود. اما یک دکوراتور نمی تواند خلق کند. بنابراین اگر می خواهید تغییرات جزئی ایجاد کنید، مانند تغییر چیدمان یا سبک خانه یا تغییر رنگ یا کاغذ دیواری اتاق ها، بهتر است از یک دکوراتور داخلی کمک بگیرید. انتخاب لوازم جانبی منزل و سازگاری آنها می تواند توسط دکوراتورها کمک کند. علاوه بر این، آنها می توانند ظاهر فضا را بدون شکستن و آسیب رساندن به ظاهر و وسایل، بهبود بخشند.
اما اگر تغییرات بیشتر می خواهید و و تصمیم به بازسازی دوباره منزل دارید، باید از طراحان داخلی کمک بگیرید. تعریف طراحی داخلی به عنوان «هنر یا عمل برنامه ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری و مبلمان داخلی» در این زمینه ضروری است. با توجه به این تعریف، طراحی داخلی را می توان میدانی میانی بین معماری و طراحی در نظر گرفت که علاوه بر توجه به جنبه های عملکردی، ساختاری و فنی ساختمان، به طراحی یصری آن نیز توجه ویژه ای دارد.
مقاله سبک های مختلف در طراحی داخلی می تواند در این زمینه به شما کمک بیشتری کند و توضیحات کاملتری ارائه دهد.
به شخصی که با گذراندن دورههای عملی و حرفه ای و تحصیلات مرتبط اقدام به طراحی داخلی ساختمان میکند، طراح داخلی میگویند. یک طراح موفق باید در نقشه کشی و استفاده موثر از فضا مهارتهای خاصی داشته باشد.
طراحان معمولا با مهندسان ، معماران و پیمانکاران ساختمانی کار میکنند. تاریخچه طراحی داخلی در گذشته طراحی داخلی ساختمانها به وسعت و پیچیدگی امروز نبود و معمولا طراحی داخلی جدا از پروسه ساختمان سازی نبود و توسط معمار انجام میپذیرفت.
اولین فعالان شناخته شده طراحی داخلی مصریان باستان بودند که خانه های گلی ساده خود را با مبلمان پوشیده از پوست حیوانات، نقاشی های دیواری که شخصیت های تاریخی و معنوی، مجسمه ها و گلدان های نقاشی شده را نشان می دادند، مبله می کردند. زیور آلات طلایی کشف شده در مقبره های مصری تقاضا برای تزئینات مجلل برای نشان دادن مصریان ثروتمند و قدرتمند را نشان می دهد.
به جرات میتوان گفت اولین بناهایی که در آن از طراحی داخلی استفاده شده مربوط به مصر باستان است. در گورستانها مدل هایی از خانه کشف شد که به عنوان انبار غذا استفاده میشده و جانمایی سیستم تهویه، ایوان و ستونها، پنجره و مهتابیها و نیز درها معرفه یک طراحی داخلی با جزییات کامل است.
تمدن های رومی و یونانی با ایجاد سازه هایی با سقف های گنبدی شکل، طراحی و دکوراسیون داخلی مصر را با ارج نهادن به غرور مدنی پیش بردند. رومی ها با استفاده از مبلمان چوبی یونانی با تزئینات ظریف عاج و نقره، تأکید زیادی بر تلفیق زیبایی و راحتی در خانه های خود داشتند.
علاوه بر این، فضای داخلی مسکن هر دو تمدن نشان دهنده سطح ثروت و همچنین جایگاه اجتماعی و سیاسی آنها است. مبلمان رومی اغلب از سنگ، مرمر، چوب یا برنز ساخته میشد و با کوسنها و ملیلهها تزئین میشد. گلدانها، کفهای موزاییک جذاب، نقاشیهای دیواری و نقاشیهای آبرنگ توسط رومیها و یونانیها برای تزئین خانههایشان استفاده میشد و ظاهری متمایز به آنها میداد.
در هند باستان نیز معمارها مانند طراحان داخلی و با مهارتهای خاص خود بناهایی را میساختند که شرح آن در کتاب اسطوره ای Vishwakarma موجود است.
در قرنهای هفدهم و هجدهم و در اوایل قرن نوزدهم، طراحی داخلی به دغدغه اصلی ساختمانسازها تبدیل شد آنچانان که معمارها برای تکمیل طرحهای داخلی ساختمانها از هنرمندان و صنعتگران کمک میگرفتند.
تا اواخر قرن نوزدهم طراحی داخلی رشد بسیار چشمگیری داشت و در این ایام کارخانههای مختلفی مانند مبل سازی و تولید پارچه دست به گسترش کار زدند. این اولین قدم برای شروع دوران حرفه ای این حرفه و هنر در اوایل قرن بیستم بود.
آزادی و انتخاب بیشتر در طراحی داخلی در اوایل دهه 1800 در اروپا و آمریکا محبوبیت پیدا کرد. سبک های آرت نوو، ویکتوریایی و باهاوس تنها تعدادی از جنبش های مترقی و مدرن در طراحی داخلی هستند که در طی دو قرن بعد و همچنین با تغییر زمان ظاهر شدند. اما محبوبیت و تمرکز بر طراحی داخلی در قرن نوزدهم به اوج خود رسید. طراحی داخلی دیگر در این دوران محدود به کاخ های سلطنتی و عمارت های مرفه نبود و در اواخر دهه 1800، مردم عادی شروع به استفاده از عناصر روحی آن کردند.
از آنجایی که لوازم خانگی مانند اجاق گاز، ماشین لباسشویی و تلویزیون در قرن بیستم افزایش یافت، طراحان داخلی با چالش جدیدی مواجه شدند و مجبور شدند عواملی غیر از زیبایی را در هنگام ایجاد فضاهای داخلی در نظر بگیرند. در نتیجه، عملکرد به طور فزاینده ای نقش مهمی در روش های طراحی داخلی ایفا کرد.
برای به چالش کشیدن تسلط خرده فروشان در صنعت طراحی داخلی، با نزدیک شدن به پایان قرن بیستم، طراحان جدید و تعداد زیادی از نشریات وارد صحنه شدند. پیش از آن، مری هاویس، نویسنده فمینیست انگلیسی، تمایل بورژوا برای تزیین خانههایشان را مطابق با خواستههای خردهفروشیها در تعدادی از مقالات خوشخواندهای که در دهه 1880 منتشر کرد، طعنه زد. پاسخ او این بود که افراد باید از این فرصت استفاده کنند تا زیبایی شناسی طراحی خاصی را که متناسب با نیازها و شیوه زندگی آنها باشد، توسعه دهند. نویسنده بیان می کند:
"این ایده که خانه های ما، مانند صدف ماهی و لانه پرندگان، باید ذائقه و عادات فردی ما را منعکس کند، یکی از اعتقادات اصلی من و اولین معیار خوش سلیقه بودن است "